खेजड़ी
हे खेजड़ी !
मरूधर री कल़पतर
मिंमझर रो ओढ पोमचो
मनच्छापूर्ण देवी ज्यूं।
कर सिंणगार
मिंमझर सूं हो लड़ाझूम
मोहती संसार!
नखराल़ी नार ज्यूं
पील़ी हुल़क हो तूं
देती झालो पलै रो
बैते बटाऊं नैं
ठामती मारगां
लेवण नैं सांस
सोचण नैं अंतस री।
ऊंचै धोरै माथै
खैंखाड़ करती आंधियां में
अडग -अडर ऊभी तूं
बरसां सूं करसां री आधार
इकधार
विकराल़ काल़ री झपटां
अगन उगल़ती लू री लपटां
झालती उगाड़ी छाती
अगाड़ी आती तूं
देती संदेशो मरदां नैं
बिखम्यां सूं लड़ण रो
मरूधरा रो माण राखण नैं
तूं आभै सूं अड़ती
ऊंचो सीस कियां
रजवट रै वट बैती
सैती संकट तूं
तपस्या में लीन
दीन हीन री रिछक
जटाधारी जोगैसर ज्यूं
रीझावण ईसर नैं
अटल़ इक पग तणी ऊभी तूं
पावण कोई वरदान
पण
तूं तो पैला सूं ई
वरदाई है
आई बात चावी है
चहूंकूंटां
धरकूंटां
गढां कोटां।
पण तूं ढाल झूंपड़ियां री
ओरड़ियां री रखवाल़
आथण -प्रगाल़
ओ ई है काम
ओ ई नाम है थारो
अबल़ां नै
अणबोलां नैं
थाकै बिलखां नैं
पंखियां नैं
पंखहीणां रा
सारती काज
अणसरियां रा
दर दरियां रा
डरियां रा
अणडरियां रा
भूखां रा
भूपां रा
थल़वट रै थोथै धोरां में
डूंगोड़ी डैर्यां में
ऊभी तूं जुपियोड़ी
मरूधर रै पख में तूं।
हे खोखाल़ी!
तूं नीं नटै
काल़ां -धैकाल़ां
पाल़ती ई रैवै प्रीत
नीं छोडै रीत
थारै मोटापणै री।
~~गिरधरदान रतनू “दासोड़ी”