रे दीपक री दीकरी

दीपक! तौ दुशमन तिमिर, छुपियौ थारे हेठ।
कह कीकर करसी सखा, उणरो थूं आखेट॥1
देखै अंधड दीवला, मत पडजै थूं मंद।
तम हर नित तव तेज सूं, अर जग दे आणंद॥2
रे दीपक री दीकरी, जळ हळ जळ हळ जोत।
थारी ऊजळ किरण सूं, चारु चांदणौ होत॥3
दीपक थारी वर्तिका, वध वध पीवै घीव।
जोत जगामग जगमगै, आणँद हुवै अतीव॥4
दीपक थूं डरपै मती, देख तळे अंधार।
थूं बस थारी जोत सूं, करतो जा उजियार॥5
दीपक री कुळदीवडी, जोत थनें लख रंग।
भड तिमिरासुर भंजवा, जळहळ खेलै जंग॥6
रे दीवा! जा कर दरस, दाखै नरपत दान।
जोत धीव तौ तिमिर सूं, घण मांडै घमसाण॥7
दीपक सूं दीपावली, नींतर काळी रात।
जिण जन औ सच जाणियौ, वडी उणांरी वात॥8